Hoe de culturele elite een Cubaanse icoon maakte van de Mojito. Rum, limoen, suiker, munt en water zijn al eeuwen de vijf basis ingrediënten van de Mojito. Het is onvermijdelijk dat een drankje dat al zo lang bestaat meerdere levensverhalen kent. Zo was het ooit bedoeld als medicijn tegen de koorts, als wondermiddel voor zeelieden tegen scheurbuik vanwege het hoge vitamine c gehalte door de limoenen. Andere verhalen zeggen weer dat de Mojito is ontstaan op de suikerrietplantages onder de Afrikaanse slaven in Cuba. Mojito is daarmee niet alleen rijk aan smaak, maar ook rijk aan geschiedenis omdat het symbool staat voor de etnische ongelijkheid. Ook is het ontstaan van de Mojito een logisch gevolg van gebeurtenissen. De rum was lang niet altijd even lekker, dus moesten de Cubanen creatief zijn met smaken. En aangezien suiker, limoen en munt altijd voor handen waren was de basis snel gelegd. De Mojito zoals wij hem kennen groeide in populariteit in de jaren ‘30 van de 20e eeuw. De beroemde Amerikaanse schrijver en journalist Ernest Hemingway was een grote fan van het drankje en van Cuba. Hij verbleef in die tijd in Havana en in zijn favoriete Cubaanse bar Bodeguita del medio dronk hij zijn eerste Mojito. Hij heeft er letterlijk zijn stempel achtergelaten. Op de muur staat zijn inmiddels beroemde uitspraak My mojito in La Bodeguita, My daiquiri in El Floridita handgeschreven. Sindsdien is de Mojito aan een lange reis over de hele wereld begonnen en tegenwoordig drink je de cocktail op elke hoek van de straat. Ondanks de klassieker nog steeds volstaat zijn er al vele variaties bijgekomen. Bij Rising Moon serveren we de Klassieke Mojito en de French Mojito, deze wordt gemaakt met aardbeiden en afgetopt met bubbels in plaats van bruiswater. CHIN CHIN!